Wycieczka świetna, różnorodna tylko przydał by się jeden dzień wolnego, program zrealizowany w 100%. Pilotka Pani Karolina rewelacyjna dziewczyna🙂 Kierowcy bardzo profesjonalni aż miło się podróżowało..wielkie dzięki Panowie za bezpieczną jazdę. Większość hoteli ok tylko jeden na peryferiach Walencji bez działającej windy, jedzenie też nie było rewelacyjne, nie dokładali więc jak ktoś przyszedł później to już się nie załapał na pełne danie tylko przy dobrych wiatrach na sałatkę.

Francja, Hiszpania, Portugalia, Maroko w mikropigułce.

(01 niedziela). Wyjazd z Wrocławia około 13:00 komfortowym piętrowym autokarem. (02 poniedziałek). Dzień, noc i znów dzień by około 17:30 przybyć do Lourd. Pilot wycieczki zachęcał nas aby zza okien autokaru zachwycać się doliną Rodanu i Lagwedocją. Niestety u zmęczonych podróżą wycieczkowiczów jedno oko było zamknięte, drugie ledwo otwarte. Na miejscu przed hotelem w Lourd rozbudziliśmy się na dobre. Przed kolacją wizyta w Sanktuarium wraz z miejscem objawień by dla chętnych o 21:00 wziąć udział w procesji światła, która odbywa się każdego dnia. Według mnie było przeszło 2 tys. uczestników. (03 wtorek). Saragossę, zaczęliśmy zwiedzać od okazałego placu w sercu miasta z fontanną i kulą ziemską. Stąd udaliśmy się do imponującej Bazyliki Maryjnej z wyjątkową nie tylko fasadą budynku ale przede wszystkim wnętrzem z dziełami Goi. Praktycznie wszystko co było do zobaczenia to dzieła sztuki. W pamięci utkwiły mi dwie bomby lotnicze umieszczone w Bazylice zrzucone podczas wojny domowej, przebiwszy dach nie wybuchły wewnątrz. (04 Środa). W Avili, absolutnym hitem to znakomicie zachowane mury obronne z XI w. okalające część miasta. Bez wątpienia wizytówka miasta. W czasie wolnym wykupiłem bilet by wejść na nie i odbyć taką swoistą podróż w czasie zachwycając się widokami na i poza Avillę. Kolejna perełka to Katedra Zbawiciela. Początkowo myślałem, że to dobrze ufortyfikowany zamek a okazał się Katedrą. Niewiele się pomyliłem. W zamyśle budowniczych było stworzenie takiej hybrydy, w której można bronić się i modlić zarazem. Praktyczne i pożyteczne czyli dwa w jednym. No i nie sposób nie zwiedzić klasztoru św. Teresy uwieczniając misternie wykonaną rzeźbę świętej. Kolejny punkt programu to Salamanka. Muszę zacząć od majestatycznej Katedry - rewelacja, cudo architektury gotyku, być może faktycznie nie widziałem wiele ale jak dla mnie kolejna urzekająca Katedra. Drobiazgowo wykonana fasada okalająca główne wejście, ta przestrzeń wewnątrz, te misternie wykonane rzeźby, witraże itd. Czas wolny zaczęliśmy na Placu Alba. Stąd nigdzie się nie ruszałem. Nie chodzi o to, że gdzie nie spojrzysz kawiarnia, restauracja, sklep. Ale te budowle/obiekty otaczające plac zawierające postaci królów, łuki granitowe, dzwonnicę, balkony – dla jednych to zapewne dziedzictwo kulturowe, jak dla mnie to taki plac z krainy czarów dla dorosłych. Wieczorem udaliśmy się do Sao Pedro De Moel. (05 czwartek). Wyjątkowo urocza, spokojna i malownicza okolica, której pięknem nasycać mogliśmy następnego dnia z rana. To właśnie tu po raz pierwszy w życiu mogłem pobrodzić w oceanie atlantyckim. Gdybym tylko mógł wybrać sobie miejsce do zamieszkania wybrałbym Sao Pedro De Moel. Mieszkańcy tego miejsca to wybrańcy losu. Trudno było opuszczać to miejsce. Nie bardzo rozumiałem dlaczego Coimbrę zaczęliśmy zwiedzać od Uniwersytetu? jak się okazało to były pałac królewski – więc wszystko jasne. Ale wizyta w kościele św. Krzyża i zobaczenie scen z życia chyba św. Augustyna przedstawione na kaflach azulejos to już poezja. W Batalhi zwiedziliśmy kompleks klasztorny z XIV w. Absolutnie imponujący obiekt. Portal wejściowy do klasztoru z dwunastoma apostołami, krużganki królewskie, niedokończone kaplice czy nawet możliwość zobaczenia zmiany warty przy grobie nieznanego żołnierza – bestseller. Wieczorem po przybyciu do Fatimy zwiedziliśmy sanktuarium Fatimskie by o 21:30 jeśli nie wszyscy to zdecydowana większość grupy wzięła udział w nabożeństwie następnie w procesji z figurą Matki Boskiej Fatimskiej trzymając w ręku zapalone świece. Intensywny, pełen wrażeń dzień wycieczki. (06 piątek). Zwiedzanie Lizbony zaczęliśmy od wieży Belem, niestety tylko z zewnątrz. Podobno jest to najważniejsza nie tylko w Lizbonie ale Portugalii atrakcja turystyczna. Wykonana w stylu manuelińskim. Nie wiem co to znaczy. Chyba to, że protoplastą tego stylu był jeden z królów Portugalii. Następnie pomnik odkrywców by móc zwiedzić perełkę a właściwie perłę do kwadratu czyli klasztor Hieronimitów w kompleksie którego znajdował się grób Vasco da Gamy. To co też utkwiło mi w głowie to Łuk Augusta spod, którego wyruszyliśmy na czas wolny by po nim wyruszyć do Cabo da Roca na najdalej na zachód wysunięty punkt lądu stałego Europy. (07 sobota). Sewilla, z podobno największym gotyckim kościołem świata ze słynną wieżą Giralda. Wejście na szczyt wieży po zakrętach równi pochyłej obowiązkowe! Dlaczego nie po schodach? Nie było ich tam. Podobno chodziło o to aby Imam wchodząc po schodach nie zmęczył się nadto. To by spowodowało utratę sił a co za tym idzie dynamikę przekazu w głosie. Więc zamiast schodów wykonano drogę dla osła na grzbiecie którego mógł wjeżdżać bez zmęczenia na szczyt wieży. Widok z Giraldy na Sewillę – wyjątkowy. Wewnątrz bezcenne dzieła sztuki Bartolomego, Goi, wyjątkowy monumentalny pomnik nagrobny Kolumba z trumną podtrzymywaną przez hiszpańskich królów i arcydzieło – największy ołtarz na świecie na którym rzeźbiarz przedstawił życie Chrystusa w 45 scenach. Każdy ma jakieś słabe strony, Supermen - kryptonit, Indiana Jones – węże, ja największy na świecie ołtarz. W czasie wolnym obszedłem Katedrę przyglądając się misternie wykonanym portalom Świątyni. (08 niedziela). Opuszczając w niedzielny poranek Sewillę, nie sposób było nie zwiedzić Placu hiszpańskiego. Zobaczyłem wszystkie prowincje Hiszpanii ułożone z płytek azulejos. Niestety, zdjęcie na tle jednej z nich z nazwą Barcelona było nieosiągalne. Zwiedzający z różnych stron świata akurat to miejsce upodobali sobie najbardziej. Można było spróbować przepchać się łokciami i krzykiem rozpędzić zainteresowanych lecz przemoc i agresja nie leży w mojej naturze. Pozostało więc obejść się smakiem.
No i Gibraltar. Podobno to tu w starożytności kończył się poznany świat. Gibraltar, a właściwie podróż na szczyt gdzie zachowały się fragmenty zamku Maurów. Z przerażeniem w oczach przemykaliśmy wąskimi uliczkach kolonii wynajętym busem z prędkością znacznie przekraczającą dopuszczalną. Chwila zadumy pod pomnikiem poświęconym tragicznie zmarłemu gen. Sikorskiemu z pokrzywionym śmigłem pochodzącym z samolotu którym leciał by następnie zwiedzić jaskinię św. Michała z fascynującym pokazem kunsztu natury zwisających z sufitu form skalnych tworzących różnobarwne wręcz hipnotyzujące kształty. Przy wyjściu z jaskini zaatakował mnie magot!. Po podzieleniu się z nim kawałkiem owocu zaprzyjaźniliśmy się. Nawet mamy wspólne zdjęcie. (09 poniedziałek). Wreszcie Tanger. Ja pierwszy raz w Afryce. Zaczęliśmy od przejazdu przez miasto poznając jego kulturę, historię, wygląd, warunki życia, rezydencję króla. Była też chwila by przejechać się na wielbłądzie zanim wąskimi uliczkami pieszo przemierzyliśmy dzielnicę miasta. Jak dla mnie klu programu to obiad w Tangerskiej restauracji przy muzyce grupy rockowej (bęben, tamburyn i mandolina) ze skrzekliwym głosem lidera. Niestety nie wszyscy umieli dostrzec walorów brzmienia melodii. Ktoś pytał o pistolet by skrócić sobie cierpienie, inny szukał sznura by się na nim powiesić. Dopiero tancerka ‘Gogo’, która pojawiła się nie wiadomo skąd wykonawszy ekwilibrystyczny taniec nieco ostudziła groźne zamierzenia poniektórych uczestników wycieczki. Dla mnie jako optymisty zarówno muzyka jak i taniec - to mistrzostwo. Uważajcie na sprzedawców to prawdziwi stręczyciele. Jeden z nich chciał sprzedać mi czapkę za 25 E, utargowałem do 10 E. Myślał, że spotkał frajera z Polski. Sąsiad pochwalił się, że jemu sprzedał za 5 E, więc chyba jednak tak. Wycieczka do Tangeru była tylko dla chętnych, powinna być obowiązkowa!. (10 wtorek). Cordoba, przed przyjazdem do miasta poinformowano nas, że jest to jedno z najpiękniejszych andaluzyjskich miast. Do miasta weszliśmy rzymskim mostem z I w. p.n.e. by następnie przez najstarszą zachowaną bramę budowli ochronnych Cordoby by następnie bramę Edenu przenieść się do Mezquity - Meczetu-Katedry. Meczetu w środku którego stoi Katedra. Zjawisko, perła, brylant klejnot, cudo, arcydzieło! Można było dostać wytrzeszczu oczu. Samo wnętrze Świątyni to niekończące się ciągi arkad w biało czerwone pasy wsparte na kolumnach, to mieszanka unikatowych kombinacji różnych stylów architektonicznych na przestrzeni wieków i wiele, wiele innych. Po zwiedzeniu Katedry grupa otrzymawszy czas wolny rozeszła się po Cordobie, ja przysiadłem na dziedzińcu pomarańczy by poobcować z duchem tego miejsca. (11 środa). Alhambra w Granadzie, podobno to najpiękniejszy zabytek islamski w Europie . Niewątpliwie kompleks pałacowy Nasrydów robi wrażenie, mnie najbardziej w pamięci utkwił dziedziniec z żywopłotem po obu stronach i podłużnym zbiornikiem wodnym w którym odbijało się wejście do jednej rezydencji Alhambry, także owalny dziedziniec pałacu Karola V może dlatego, że przypominał arenę do walki gladiatorów a właściwie powinienem powiedzieć walki byków, no i te niezwykłe ścieżki spacerowe wypełnione różnokolorowymi kwiatami, podobno tak właśnie muzułmanie wyobrażali sobie ogrody raju. Po zwiedzeniu miasta udaliśmy się na występ ‘Flameco’ - absolutna rewelacja. Śpiew, gitara i taniec w wykonaniu szczególnie młodszej bailaory to majstersztyk. Jej bezemocjonalny a zarazem pełen emocji wyraz twarzy podczas wystukiwania rytmu obcasami to prawdziwy unikat. W drodze powrotnej głównym punktem dyskusji wycieczkowiczów to występ flamenco. Ja mam zdjęcie z młodą mistrzynią sztuki flamenco. (12 czwartek). Walencja. Walencję zaczęliśmy zwiedzać od miasteczka sztuki i nauki. Ta nowopoznana rzeczywistość we mnie przynajmniej na początku wypaczyła dotychczas poznany andaluzyjski świat... .Ta odmienność - kino w kształcie ludzkiego oka, muzeum nauki w kształcie ryby z otwartą paszą, opera jako wielki statek płynący do morza czy most w kształcie deski do krojenia wędlin. A do bryły w kształcie stożka co chwilę ktoś wchodził i wychodził. Brakowało tylko wielkiego czarodzieja z krainy Oz. Ktoś stworzył tu coś niepowtarzalnego. Być może tak będą wyglądać miasta w przyszłości. Chwilę czasu wolnego spędziłem na drugim piętrze budynku, który zdobił ogród porośnięty drzewami zawierającymi różnorodną gamę roślin i gatunków tworząc niepowtarzalny most kwiatów. Oczywiście klu dnia to zwiedzenie niezwykłej Katedry Walencji, dawniej meczetu, wcześniej świątyni wizygotów, a jeszcze wcześniej rzymskiej. Dla mnie najbardziej osobliwym momentem była obecność w kaplicy świętego kielicha z możliwością ujrzenia św. Graala, który (z dużym prawdopodobieństwem) użyty był przez Jezusa podczas ostatniej wieczerzy. Potem zwiedziliśmy jeszcze giełdę jedwabiu by udać się na czas wolny. (13 piątek). Późnym popołudniem opuściliśmy granicę Hiszpanii znajdując przystań we francuskim La Salette. Co prawda wjazd serpentynami na świętą górę przyprawiał niejednego o dreszcze to już na miejscu wspaniałe otoczenie pięknych gór, majestat przyrody, urzekająca cisza zadziałało jak balsam na stres. Sanktuarium Maryjne skromniejsze niż świątynie w Kastylijskich i Andaluzyjskich miastach ale poprzez tę skromność rzekłbym bardziej chrześcijańskie. Bo chyba tak powinno wyglądać chrześcijaństwo. Wieczorem msza z procesją. (14 sobota). La Salette - rano odprawa w miejscu objawień i powrót do Polski. (15 niedziela). Przyjazd do Wrocławia około 06:30 rano.

Oczywiście nie sposób opisać wszystkiego. Ja odniosłem się do tego co najbardziej utkwiło mi w głowie. Ważne jest także aby słuchać o czym mówią lokalni przewodnicy, przystępnie i bardzo ciekawie. Od nich dowiedzieliśmy się skąd wzięli się Arabowie w Iberii i czym była rekonkwista. Dlaczego Iberia w pewnym momencie stała się potęgą, dlaczego jako potęga upadła i dlaczego to właśnie tu powstała św. inkwizycja. W czasie wolnym proponuję nie siedzieć w kawiarniach a udać się na miasto i wejść możliwie w ‘każdą dziurę’. W Saragosie dotarłem na drugi koniec miasta. W Lizbonie przejechałem się zabytkową windą przypominającą mini wieżę Eiffla. W Walencji cały czas wolny spędziłem w hali targowej wyglądającej jak dworzec kolejowy. Przejeżdżając z miasta do miasta warto przykleić czoło do szyby w autokarze aby zobaczyć jak z za szyby wygląda Francja, Hiszpania, Portugalia. W drodze z Granady do Walencji przejeżdżaliśmy przez miejscowość Guadikis gdzie można było zobaczyć zamieszkałe domy/jaskinie wykute w skale … . Była to moja 14 wycieczka autokarowa (nie latam samolotami) ale pierwsza z Biurem FunClub i absolutny hit!. Żadne inne Biuro nie organizuje wycieczek autokarowych na kraniec zachodniej Europy. Wycieczkę zliczam do najbardziej ciekawych, inspirujących i udanych zarazem. Oczywiście polecam wszystkim zainteresowanym. W 14 dni zwiedzić można kawałek średniowiecznej Europy.

Pilot wycieczki. Pani Karolina - opanowana, wyrozumiała, życzliwa i doskonale zorganizowana. Można było domyślać się, że wraz z upływem czasu szczególnie starsi uczestnicy zaczną być zmęczeni jej trudami. Tak też się stało w Tangerze, jedni mieli pretensje, że słońce świeci, inni że ziemia jest okrągła, jeszcze inni że ‘czas wolny’ jest zbyt długi i niezwłocznie należałoby wrócić do portu czekając na prom. Wysłuchawszy żalów, pretensji, żądań stron sporu ze stoickim spokojem stwierdziła, że program wycieczki został tak zaplanowany jak został i nie zamierza go zmieniać. Nikt nie protestował. Wybór Pani Karoliny przez Biuro jako pilota tejże wycieczki to strzał w dziesiątkę. Podziękowania z mojej strony za jej pracę, trud, życzliwość i opiekę nad nami.

Podziękowania dla Panów Kierowców, za bezpieczną jazdę. Za to, że nie udowadniali, iż mogliby ścigać się z Robertem Kubicą. Hotele i wyżywienie bardzo przyzwoite, w zdecydowanej większości serwowany był szwedzki stół. Tak więc każdy mógł najeść się do syta.
Intensywność programu: wysoka, mi jak zwykle brakowało więcej czasu wolnego. Jak się trochę rozkręciłem, trzeba było się zwijać by zdążyć do autokaru. Lokalni przewodnicy – z najwyższej półki. Wszyscy to pracownicy naukowi zatrudnieni na tamtejszych uczelniach.

Uczestnik wycieczki: Francja, Hiszpania, Portugalia, Maroko (01-15.06.2025). Jerzy K. Opole.

Kierowcy na dychę nie na 6 tke i to wszyscy Ciężka praca A oni zawsze pomocni Przewodnik Przemek z alergią n mikrofon Bo co go wziął do ręki to kaszlał Mlody człowiek może jeszcze się wyrobi i będzie robił przerwy na sikanie częściej niż raz na 8 godzin Przewodnicy lokalni Michał i Hubert rewelacja i przewodniczka po Alhambrze mega Natomiast pani przewodnik po Maroku majaca tłumaczyć z angielskiego gorzej znała angielski od uczestników wycieczki Z fanklubu zrobiliśmy niemal wszystko Ta pierwsza z 6 zjeżdża na mocne 3 plus

Super

W kwietniu 2024 byłam na wycieczce skarby Italii. Przewodniczka Pani Wiola ładnie prowadziła wycieczkę, super kierowcy, organizacja, wyżywienie bardzo dobre. Polecam. Chętnie pojadę na następną wycieczkę. Ciekawa jest oferta do La Salette , Fatima, Lourdes... .

byłem na Wycieczce w Szwajcarii - czerwony pociąg 18 - 22. 02. 2023 wycieczka super, przewodnik p. Bartek bardzo sympatyczny i mądry facet umiał sprzedać swoją wiedze. Już któryś raz z kolei podróżowałem z tym biurem i na pewno to nie jest mój ostatni wyjazd. Pozdrawiam serdecznie i polecam bo warto.

Polecam wyjazdy z biurem Fanclub z całego serca, ocena 10/10. Super organizacja zarówno krótkich- weekendowych wycieczek jak i dłuższych. Byłam m.in w Berlinie, Budapeszcie i Wiedniu. Przewodnicy z ogromną wiedzą o danym mieście i fajnie zorganizowany harmonogram zwiedzania. Przy rezerwacji wpisując kod 5079 - nr polecającego "promujesz zyskujesz" zniżka!

Po raz kolejny brałam udział w wycieczce organizowanej przez Fun Club. Jak zwykle organizacja na wysokim poziomie. Troska o bezpieczeństwo (wymiana kierowców na trasie - łącznie 7). Wspaniały przewodnik p. Sebastian. Program przebogaty. Czekam na następny wyjazd.

Komfortowy autobus , prowadzony przez perfekcyjnych kierowców . Pilot Sebastian troszczący się o grupę do granic możliwości . Jego wiedza i sposób jej przekazywania godne największego podziwu. Program wycieczki tak bogaty i atrakcyjny , że na trzy oddzielne wyjazdy by wystarczył. Tak udanych wyjazdów (dzięki m.in. pilotowi) życzyłbym sobie za każdym razem.